Donnerstag, September 15, 2005


- El mio cachu tírolu , un título que resiume unha actitude ou que está escollido simplemente pola súa sonoridade?

La verdá que foi lo último que fixi del poemariu, y ta escoyíu porque ye una de les frases que meyor resume'l sentíu xeneral del llibru, amás ye ún de los versos del mesmu, el que remata'l poema "índiz big mac". Depués de da-y mui bien de vueltes ví que yera válidu como títulu, nun sonaba mal.

- Niste intenso poemeario hai estalos coma “ego” no que te reafirmas coma entidade propia e sigular dentro dun contexto propio e singular que é o pais asturiano, é unha coordenada que fía todo o poemario ou é simplemente unha figura illada dentro do contexto dista túa obra poética?

La verdá qu'"ego" ye una "macarrada" de poema que tuvo a piques de cayer de la llista definitiva, nuna rellectura cabera volvió faceme gracia y dexelu. Nesi poema preséntome dientro d'un universu desordenáu qu'a vegaes tento d'ordenar inútilmente, y que na so parte política y social nun dexa de ser una visión aceda del mio país. Pue dicise qu'una versión crítica de la realidá que m'arrodia ta presente en tolo qu'escribo.

- Antes de publicar “el mio cachu tirolu” xa tiñas traballos realizados, en zimmer103 tamén sabemos algo da túa complicidade con outros poetas , fálanos un pouco de todo isto.

Sí, esiste un proyectu en xunto con Berto García, un collaciu que ta pa espublizar yá'l so primer poemariu con Trabe. Muncho primero de too esto, yá fiximos un poemariu menudín rellatando lo que ye'l sentir de los que por una cosa o por otra tuviemos de colar a la fuercia del nuesu país. Pémeque Berto y yo tenemos voces perestremaes, pero'l conxuntu quedara mui guapu. Prestábame que dalgún día pudiere asoleyase.

-“l'autopista” , “97 túneles” ou “el soníu de les puertes cuando tranquen” son poemas que implican movemento, o concepto da nova emigración que azouta Asturies está moi presente na túa obra, cal pensas que vai ser o futuro disa xuventude desraizada e como se pode por fin a iste fenómeno que está pondo en xaque o desenrolo dun pais tradicionalmente receptor de inmigrantes , entre eles miles de galegos.

Dibuxar la sensación de movimientu nesi xustu sentíu yera un de los oxetivos que persiguí con "el mio cachu...", asina que me fai especial ilusión que me lo digas, munches gracies. La verdá que nun sé cuála pue ser la solución pa un problema tan brutal. Cuido que sedrá dalgo asina como meter a tola FSA nuna cápsula espacial o nun somarín blindáu. Esta xente "tan socialista" provocó y sigue provocando un desastre social qu'igual namás sedrán a talantar cuando Asturies seya dalgo asina como'l Gobi.