Iste venres estréase no Caixanova de Vigo a enésima volta de folla á movida viguesa dos 80, Julián Hernández , Antón Reixa , Coppini e Teo Cardalda acompañados do sempre omnipresente cando se fala distes temas , Jesús Ordovás, a enfermiza unión do director do diario pop e de ipop coa movida 80 chega a semellar o que acontece coas moscas e a merda, donde hai unha cousa xa se sabe de antemán que está a outro elemento. Nista non redección non nos caracterizamos por ser nostalxicos de nada , se exceptuamos claro está o estrano caso de arraigo e aprecio que moitos dos mandris sentimos polo réxime de Enver Hoxha cando o camarada presidente dirixía os destinos da irmá Albania xusto ate precisamente o 81, habería movida en Tirana? . Do que se podería falar no “ Periféricos” II , que así é nome do filme , sería de cómo sobreviven isas antigas estrelas dos 80, Teo facendo anuncios a prol da familia na radio galega e paseando os sete ou oito fillos que ten por Lourenzá e Ribadeo buscando a casa rural perfecta para escapar do estrés e criar así os betegos fóra do ambiente sórdido dunha cidade coma Vigo , por exemplo, Julián con Rómulo dilomático sobrevivindo coma soldado de fortuna nos palcos dun pobo calquera, Antón O Califa do audiovisual que tivo que abandoar os escenarios dende aquel retrouso na festa do queixo de Arzúa no que incluso Kaki Arkarazo e Pintxa refuxiados detrás dun ampli non crían os insultos de reviosionista que Reixa recibía dende ogrupúsculos exaltandos entre o público que incluso tentaban subir ó escenario para alumarlle, eran tempos de alivios rápidos e despois do safari mental o máis grande mc galego de tódolos tempos trocou o micro por un lápiz de carpinteiro. Germán Coppini anda a presentar novo discos despois de enrolarse nisa penosa aventura de Anónimos xunto con outros compañeiros de fatigas dos anos heroicos, como diría Julio Ruíz.
Freitag, Juni 16, 2006
PERIFÉRICOS
Iste venres estréase no Caixanova de Vigo a enésima volta de folla á movida viguesa dos 80, Julián Hernández , Antón Reixa , Coppini e Teo Cardalda acompañados do sempre omnipresente cando se fala distes temas , Jesús Ordovás, a enfermiza unión do director do diario pop e de ipop coa movida 80 chega a semellar o que acontece coas moscas e a merda, donde hai unha cousa xa se sabe de antemán que está a outro elemento. Nista non redección non nos caracterizamos por ser nostalxicos de nada , se exceptuamos claro está o estrano caso de arraigo e aprecio que moitos dos mandris sentimos polo réxime de Enver Hoxha cando o camarada presidente dirixía os destinos da irmá Albania xusto ate precisamente o 81, habería movida en Tirana? . Do que se podería falar no “ Periféricos” II , que así é nome do filme , sería de cómo sobreviven isas antigas estrelas dos 80, Teo facendo anuncios a prol da familia na radio galega e paseando os sete ou oito fillos que ten por Lourenzá e Ribadeo buscando a casa rural perfecta para escapar do estrés e criar así os betegos fóra do ambiente sórdido dunha cidade coma Vigo , por exemplo, Julián con Rómulo dilomático sobrevivindo coma soldado de fortuna nos palcos dun pobo calquera, Antón O Califa do audiovisual que tivo que abandoar os escenarios dende aquel retrouso na festa do queixo de Arzúa no que incluso Kaki Arkarazo e Pintxa refuxiados detrás dun ampli non crían os insultos de reviosionista que Reixa recibía dende ogrupúsculos exaltandos entre o público que incluso tentaban subir ó escenario para alumarlle, eran tempos de alivios rápidos e despois do safari mental o máis grande mc galego de tódolos tempos trocou o micro por un lápiz de carpinteiro. Germán Coppini anda a presentar novo discos despois de enrolarse nisa penosa aventura de Anónimos xunto con outros compañeiros de fatigas dos anos heroicos, como diría Julio Ruíz.
